“Wat? Hoe zo? Is er eindelijk een doorbraak op vervoersgebied, heb je weer kritiek!”
Ik verklaar. Vroeger bij Aktie Strohalm, de eerste milieugroep in ons land, opgericht in 1970, spraken we van oppervlakkig milieubehoud en diepe ecologie. (Deep ecology, maar niet de zweverige variant!) Men nam toen allerlei op zich goede maatregelen zoals minder fosfaat in de wasmiddelen, energiebesparing en voor de auto’s loodvrije benzine en naverbranders. Ook werd er wat nuttigs gedaan tegen de verdere aantasting van de ozonlaag en de bossen die van verzuring te lijden hadden. Prima allemaal. Maar wat écht nodig is om onze biosfeer een beetje te herstellen en nog wat over te laten voor onze achterkleinkinderen is een drastische materiele krimp van de economie, een drastische verkleining van onze ecologische voetafdruk. En de noodzakelijke bewustmaking daartoe werd nou net belemmerd door die halve maatregelen.
Zo is het nu ook met die alom geprezen elektrische auto en andere technische ontwikkelingen ten behoeve van de duurzaamheid. Bij Urgenda, op het Springtij Festival en recentelijk (2010)in de media werd en wordt met name nu de elektrische auto in het zonnetje gezet. Ten eerste wordt de doorgroei-economie er niet mee belemmerd - integendeel, leve de groene groei! Euforie bij de groene ondernemers en hun adviseurs. Ten tweede is er die ernstige belemmering van de verdere bewustmaking richting een veel soberder maatschappij.
Zeker, op zich is de elektrische auto een vooruitgang mits - ik herhaal: mits - de stroom milieuverantwoord wordt opgewekt. Maar er is ook zo iets als het beslag op materialen en op de ruimte. Zie de hele exploderende ruimtelijk ordening met stadsafbraak en de vernieling van platteland en natuur vanwege de auto. Een van mijn oneliners luidt dan ook: “De particuliere auto is een historische vergissing.”
Zoals wij ’t dus vroeger hadden over een oppervlakkige en diepe milieuaanpak, zo spreekt men nu ook wel van zachte en harde duurzaamheid. Wel nu, die elektrische auto met de euforie eromheen behoort tot de zachte duurzaamheidontwikkelingen die, als we niet oppassen, de Aardse wonden alleen maar meer zullen doen stinken. Op die manier: opgelazerd ermee!
Willem Hoogendijk
Stichting Aarde
